چالش ما در طراحی این پروژه دستیابی به ساختمانی بود که در عین حفظ ارزش های معیارهای معماری ایرانی ، بتواند معیارهای معماری روز را نیز دارا باشد . اقتصادی بودن در عین داشتن فرم شاخص نیز از دیگر نکاتی بودکه سعی کردیم در طراحی این پروژه لحاظ کنیم.
ایده کلی حاکم بر فرم این پروژه را در درجه اول ساختمانی قرار دادیم که رابطه قوی با شهر و محیط پیرامون خود داشته باشد و از نظر فرمی تداعی کننده مکعب هایی باشد که بر روی یکدیگر قرار گرفته اند. مانند آجرهایی که بنای یک ساختمان را شکل می دهند، مانند لِگوهایی که یک کودک به کمک آن ساختمان خود را می سازد، مانند سنگهایی که در دوران کهن بر روی یکدیگر چیده می شدند که یک سرپناه و ساختمان را به وجود بیاورند، که در واقع پایه و اساس مهندسی کهن چیدن سنگ ها، خشت ها و آجرها برروی یکدیگر بوده است.
در بعد شهری این پروژه سعی شده است در مقیاس های کَلان و خُرد رابطه متقابلی را بین طرح با بستر خود برقرار کنیم . در مقیاس کَلان شهری با توجه به اینکه شهر در میان دو رشته کوه قرارگرفته، این رشته کوه ها می توانند خود به عنوان ویژگیهای معماری تلقی گردند و درمقیاس خُرد به ساختمان های اطراف بستر طرح و خط آسمان توجه شده است.
با توجه به قدمت تاریخی استان لرستان و وجود بناهای تاریخی گوناگون برآن شدیم از موتیف های معماری برگرفته شده در بناهای تاریخی استان لرستان در طراحی این ساختمان استفاده نماییم. از میان ساختمان های شاخص در این استان امام زاده جعفر را میتوان به عنوان عاملی الهام بخش در استفاده از پترن ها و الگو های نما برشمرد .
در طراحی این پروژه ، ماه های مختلف سال ، با در نظر گرفتن زاویه و میزان پرتاب نور به داخل ساختمان لحاظ گردیده و برای اجتناب از سایه اندازی ساختمان های اطراف ، در برخی قسمت های حجم عقب نشینی شده است .
برای رعایت مسائلی همچون استفاده بهینه از نور خورشید و همچنین عدم برخورد نور مستقیم به کارکنان مجموعه ، از یک لایه مشبک آجری استفاده شده است .
نما غربی
نما شرقی
نما شمالی و جنوبی
برش طولی
دسترسی پیاده ، رمپ معلولین و روردی مستقل آمفی تیاتر
دسترسی خودرو
دسترسی آتش نشانی و خروج اضطراری
قرار گیری دیوار های برشی
محل استقرار تاسیسات مکانیکی
ارتباطات عمودی
از نظر سازه ای نیز سعی شده است در این طرح از کنسول های تا حداکثر 1.5متراستفاده شود وهمچنین از دهانه های منظم و دیوارهای برشی قرینه استفاده شودکه در هنگام بروز نیروهای جانبی، تنش های موجود در ساختمان به صورت قرینه باشد.