خرد سرای فردوسی

درباره پروژه

فردوسی زاییده روزگار خردورزی و حافظ زبان فارسی است...

در طراحی این پروژه ، تلاش براین شد که بازدید از میراث فردوسی را نه به عنوان یک فضای فرعی ، که عنوان یک پلازا و میدانگاه شهری که در مرکز پروژه قرار گرفته ، همراه و همراستا کنیم . باتوجه به موقعیت قرارگیری پروژه در سایتی که با فضای شهری در ارتباط است، سیرکولاسیون اصلی ورودی های خردسرا، به نحوی تنظیم شد تا استفاده کنندگان از فضا،از طریق محورهای خیابان های اطراف سایت به سرسرای میانی این فضای فرهنگی راه پیدا کنند.

این کار سبب شکل گیری محور حرکتی و درگیری محیط پیرامون و پروژه شد.علاوه بر این، هدف از این کار، بیان جدایی ناپذیری اثر فردوسی بر فرهنگ و باور این مرز و بوم بوده است.

با قرار دادن دو مسیر عمود برهم ، باعث ارتباط چهارسوی سایت با فضای شهری شدیم،همچنین این الگو برگرفته از مفهوم چهارباغی ایرانی بوده ، که ریشه در معماری ایرانی دارد. از دیرباز تاکید بر نقطه میانی اثر در ابنیه، مورد توجه بوده ؛ برای مثال در مساجد نقطه میانی به فض ای حوض و آب مزین میشد تا معنویت و معنای اثر را بیافزاید.در این طرح،با قراردادن توده های فضایی عملکردها پیرامون محورهای حرکتی ،نیاز فضای فرهنگی، که کشش ناظر به میانه مجموعه است تامین شد.
ادامه متن در اسلاید بعد

ادامه متن اسلاید قبلی

شاهنامه، در قالب نقاشی به وجود آمد؛ که استفاده کنندگان از مجموعه ،به واسطه وجود گودال باغچه هایی برای سیرکولاسیون عمودی، دید همه سویه ای به این اینستالیشن دائمی دارند.

از مهمترین ویژگی سایت پروژه اختلاف زاویه 45 درجه ای با مقبره فردوسی است از این رو با چرخش 45 درجه ای قلب تپنده مرکز اثر به سوی بنای یادبود فردوسی ادای احترامی به صاحب بنا کردیم،این کار باعث ایجاد ارتباط بصری و مفهومی مابین سایت و ارسن یادبود شد،این ادای دین به ریشه و پایه و اساس فرهنگ ایران است،همچنین در نظر گیری روزنه ای برای ورود نور از بالای این ستون ها به فضای زیرین باعث تاکید بیشتر بر معنویت فضا و صاحب اثر شد.

با جانمایی فضای نمایش عمومی در زیر این فضای سنبلیک مفهوم نگاه فردوسی به اثر را زنده نگه داشتیم.این اینستالیشن دائمی فردوسی نمادی از شاهکار فرهنگی ایران در مفهوم فضایی است.
ادامه متن در اسلاید بعد

ادامه متن اسلاید قبلی

از نقطه تلاقی محورهای حرکتی ،فضای مرکزی در پروژه شکل گرفت؛ که مهمترین بخش پروژه را ایجاد کرد .این فضای مکث به محلی سنبلیک برای معرفی فردوسی بدل شد...با قرار دادن ستون های عمودی در این فضا محلی برای روایت داستان های شاهنامه، در قالب نقاشی به وجود آمد؛ که استفاده کنندگان از مجموعه ،به واسطه وجود گودال باغچه هایی برای سیرکولاسیون عمودی، دید همه سویه ای به این اینستالیشن دائمی دارند.

از مهمترین ویژگی سایت پروژه اختلاف زاویه 45 درجه ای با مقبره فردوسی است از این رو با چرخش 45 درجه ای قلب تپنده مرکز اثر به سوی بنای یادبود فردوسی ادای احترامی به صاحب بنا کردیم،این کار باعث ایجاد ارتباط بصری و مفهومی مابین سایت و ارسن یادبود شد،این ادای دین به ریشه و پایه و اساس فرهنگ ایران است،همچنین در نظر گیری روزنه ای برای ورود نور از بالای این ستون ها به فضای زیرین باعث تاکید بیشتر بر معنویت فضا و صاحب اثر شد.

با جانمایی فضای نمایش عمومی در زیر این فضای سنبلیک مفهوم نگاه فردوسی به اثر را زنده نگه داشتیم. این اینستالیشن دائمی فردوسی نمادی از شاهکار فرهنگی ایران در مفهوم فضایی است.