زمین این پروژه در یک شهرک ویلایی واقع شده بود. شهرکی با ویلاهایی روتین با پلانی همیشگی. بدون اتفاق خاص و فضاسازی خلاقانه. کارفرمای پروژه نیز، پیش از مراجعه به ما، از یکی از دفاتر معماری، یکی از همین پلان های روتین را گرفته بود و قصد ساخت آن را داشت. در میان این زمین، درختی کوچک نیز قرار گرفته بود و آن پلان به گونه ای بود که ایجاب به قطع شدن آن درخت میکرد.
"ما یک ویلای میخوایم که جلوش استخر باشه و یک آلاچیق هم میخوایم که تو حیاط مون باشه" این جمله، یکی از مهمترین خواسته های ایشان بود.
برای ما اما، پروژه با دو چالش همراه بود: نخست اینکه ، آیا نمیتوان بدون قطع کردن درخت و نابودی حیات آن ، توده ساختمان را در سایت پروژه چید ؟ و سوال دوم این بود که "اساسا تعریف آلاچیق چیست؟" ، آیا الاچیق حتما باید به شکل کلبه چوبی کوچکی باشد که دور تا دورش فضای سبز باشد ؟ آیا نمیتوان آلاچیق را به گونه دیگر باز تعریف کرد؟ و آیا نمیتوان آن را به توده ساختمان متصل کرد ؟
شاید بتوان آلاچیق را به این صورت تعریف کرد: "فضایی برای نشستن و ارتباط گرفتن با درختان و فضای سبز" . حالا به پرسش اول برگشتیم، آیا نمیشود با نشستن پیرامون آن درخت که در وسط محدوده ساخت و ساز قرار گرفته بود، یک "الاچیق" داشت ؟
ما با به وجود آوردن یک حفره و فرو رفتگی پیرامون آن درخت، و ایجاد یک فضای خالی، آلاچیق را تعریف کردیم. آلاچیقی که ارتباط مستقیمی با خانه و استخر داشت.
در میانه زمین پروژه، یک درخت وجود داشت
خواسته: ویلایی روتین همراه با یک الاچیق در حیاط. ویلایی که برای احداث آن میبایست درخت قطع میشد
ویلا و آلاچیق به صورت فضایی پر و خالی ( مثبت و منفی ) در دل همدیگر قرار گرفتند. دیگر نیازی به قطع درخت نبود
دیگر فضاها (همچون استخر و ورودی) در امتداد آلاچیق (همان فضای خالی میان ساختمان) قرار گرفتند