ویلایی در جوار یک همسایه

درباره پروژه

این پروژه زمینی به مساحد حدود دویست چهل مترمربع داشت . از آنجا که بخشی از آن زمین متعلق به منابع طبیعی بود، ساختمان باید در قسمت میانی زمین قرار میگرفت در همسایگی این ساختمان، یک ویلا دیگر قرار گرفته بود که پنجره ای رو به غرب داشت و اشراف کامل به پروژه داشت.

دو انتخاب داشتیم. یا باید ساختمان را به قسمت شرقی زمین میچسباندیم و نور غرب میگرفتیم... و یا با قرار دادن ساختمان در قسمت غربی زمین، دید و اشراف ساختمان همسایه را میداشتیم.... ما دومین گزینه را انتخاب کردیم. اکنون مسئله پروژه این بود که چطور باید دید و اشراف همسایه را محدود کنیم.

شاید یکی از اولین انتخاب ها، استفاده از درختان و گیاهان بود. اما این انتخاب یک مشکل داشت: اگر نهال میکاشتیم، رشد آن به چندین سال زمان نیاز داشت.. و از طرفی حمل و نقل درختان تنومند و کاشتن آن نیز صرفه اقتصادی نداشت . راه حل دیگر، استفاده از یک دیوار بود. ولی دیوار نیز وقتی بلد و مرتفع میشد، نیاز به سازه داشت و هزینه سازه نگه دارند دیوار نیز ، برای کارفرما توجه پذید نبود.

راه حل ما ، ترکیب کردن سازه نگه دارند آن دیوار با سازه ساختمان بود. به این ترتیب، امکان ساختن دیواری برای کنترل دید فراهم میامد. همچنین فضایی ایجاد میشد که میتوانستیم در آن، درخت نیز بکاریم.

شاید چیدمان اکثر ساختمان های ویلایی به صورتی ست که اتاق ها (بخش خصوصی) در طبقه بالا و نشیمن (بخش عمومی) در طبقه پایین قرار میگیرد . ما اما این چیدمان را معکوس کردیم. زون عمومی را در بالا قرار دادیم که از دید زیبا به مناظر اطراف بهره ببرد. و زون خصوصی را در طبقه همکف قرار دادیم تا محرمیت کافی داشته باشد.

در نهایت ، با احجام بازی کردیم و گشودگی در طبقه همکف ایجاد کردیم. یک بالکن مسقف در طبقه همکف و یک بالکن سرباز در طبقه دوم به وجود اوردیم... و به کمک گشودگی طبقه همکف. حیاط های شمالی و جنوبی را به همدیگر متصل کردیم.